อย่าลืมไป...ว่าใจเราต้องพบเจอการร่วงหล่น
by ทิง ภูมิกิติ (วันนี้เจอนั่น)
ฤดูใบไม้ร่วงจะทำให้เราเข้าใจ ‘การโรยรา’
กว่าจะรู้ตัวก็พบว่า…เรากำลังใช้ชีวิตในวัยผู้ใหญ่โดยไม่คำนึงถึงความโรยราของชีวิต
เราใช้ชีวิต ‘เอาคุ้ม’ อย่างเหิมเกริม ราวกับว่า ‘ฤดูใบไม้ร่วง’ จะไม่มีวันมาถึงเสียอย่างนั้น
เรามักลืมนึกไปว่า…ชีวิตพร้อมที่จะร่วงหล่นและปลิดปลิวไปกับสายลมแรงได้ทุกเมื่อ
เราเผลอลืมไปว่า…ตัวเองไม่ใช่ผู้ที่มีชีวิตเป็นอมตะ ไร้ขีดจำกัด
และเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังซึ่งไม่มีทางที่จะได้พานพบกับฤดูกาลแห่งการจากลาแน่ๆ ทว่า…การร่วงหล่นคือเรื่องธรรมชาติที่ต้องมาถึง เราต้านทานไม่ได้
ร่างกายและจิตใจของเรามีลิมิต มีข้อจำกัดและมีวันสิ้นสุดลงในสักวันหนึ่ง
จึงต้องคอยย้ำเตือนตัวเองให้ค่อยๆ ใช้ชีวิตทุกนาทีอย่างมีคุณค่า จนกว่าฤดูกาลนั้นจะมาถึง เพื่อให้เราได้โรยราไปอย่างมีความหมายและร่วงหล่นลงอย่างสง่างาม
หรือปลายทางจะไม่มีอะไรรอเราอยู่
by บันทึกนึกขึ้นได้
ถ้าไปถึงปลายทางแล้วยังไม่มีความสุข
เราจะเลือกเดินหน้าต่อไปอยู่ไหม
หรือที่จริงแล้วความสุขคือแค่ได้ลอง
ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการในชีวิตสักครั้งหนึ่ง
การได้เรียนรู้ว่าผลของการตัดสินใจ
เป็นสิ่งที่เราต้องรับผิดชอบเป็นเรื่องน่าตื่นเต้น
เลยอยากลองเอาตัวเองออกไปจากที่นี่
ออกเดินทางไปยังเส้นทางที่ตัวเองไม่รู้
ออกไปลุย ไปเจอกับข้างทางที่อาจจะเปลี่ยนเส้นทางเราไปตลอดกาล
ไม่มีใครรู้หรอกว่าปลายทางที่วาดไว้จะมีความสุขรออยู่มั้ย
แต่ถ้าไม่ได้เดินออกจากตัวเองไปที่ไหนเลย
ก็เป็นเรื่องน่าเสียดายที่จะใช้เวลาที่มีอยู่ทั้งชีวิต
ไปกับการยืนอยู่ที่เดิม
สายลมของการเปลี่ยนแปลง
by Colorlesswolf
ลมร้อนผ่านไป อากาศเย็นลง
คงถึงเวลาที่ใบไม้จะเริ่มเปลี่ยนสี
และไม่นานก็ร่วงหล่นร่อนลงบนพื้น
แม้อาจมีบางส่วนยังค้างเติ่งอยู่
แต่รู้ไหม ท้ายสุด
แรงลมในฤดูใบไม้ร่วงจะพัดมา
เสมือนว่าเป็นสายลมของการเปลี่ยนแปลง
พัดพาเอาใบไม้เก่าทิ้งไปจนเหลือเพียงกิ่งไม้
เตรียมพร้อมเพื่อฤดูกาลใหม่
ให้ใบไม้อีกรุ่นได้ผลิบาน
ร่วง
by คิ้วต่ำ
วันเวลาที่เปลี่ยนไป สอนให้เรารู้ว่า ไม่มีอะไรอยู่กับเราได้นาน ทุกข์ก็ใช่ สุขก็ด้วย
อย่ายึดกับช่วงเวลาหนึ่งมากเกินไป จนลืมสังเกตเห็นความสวยงามในช่วงเวลาปัจจุบัน
ไม่มีอะไรดีเท่า การเข้าใจการเปลี่ยนแปลง
พอลงเดินจูงจักรยานแทนที่จะปั่น อาจทำให้เวลาผ่านช้าไปได้ในความรู้สึก อาจทำให้เราซึมซับบางอย่างได้มากกว่าเดิม
หญิงสาวปล่อยให้ใบไม้บางส่วนปลิวไป เพราะเข้าใจ ว่าเราอาจเก็บบางอย่างไว้ได้ แค่ในความทรงจำ
เราออกเดินทาง เพื่อปลดปล่อยอดีต
จงร่วมมือกับเวลา และเดินหน้าไปเจอบทใหม่ๆ ของชีวิต
ถ้าเรามีปลายทางที่สบายใจ ไกลแค่ไหนเราก้ไม่กลัว
แด่ วันที่ร่วงหล่น
by Imminimus
เมื่อถึงจุดหนึ่งในชีวิต
อาจมีวันที่ร่วงหล่น
เราต่างอาจเคยแหลกสลาย
แหลกสลายไปกับการเติบโต
แหลกสลายไปกับคำพูดของผู้คน
ช่วงเวลาที่ชีวิตดำดึ่งลง
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก
แต่เวลาปีนขึ้นมา
ต้องใช้เวลานาน
เราต้องต้านแรงโน้มถ่วง
เราต้องค่อยๆ เก็บชิ้นส่วนหัวใจที่แตกสลาย
ค่อยๆ เก็บใบไม้ที่ร่วงหล่น
เพื่อประกอบร่าง สร้างขึ้นใหม่
และเติบโตสดใสอีกครั้ง
สีสันของชีวิต
by ไอ่เป็ด
‘ เมื่อถึงเวลา เธอเองก็ต้องเจอกับความเปลี่ยนแปลง ไม่ว่าจะเปลี่ยนไปมากน้อยแค่ไหน ก็ต้องเรียนรู้ที่จะยอมรับมัน แม้จะมีบางอย่างจบลง แต่ก็ย่อมมีอีกอย่างเริ่มต้นใหม่เสมอ เช่นเดียวกับใบไม้ที่ผลัดใบ ใบเก่าหลุดร่วงไป ใบใหม่ขึ้นมาทดแทน สิ่งสวยงามเกิดขึ้นระหว่างความเปลี่ยนแปลง นี่แหละคือสีสันของชีวิต ‘
ฤดูใบไม้ร่วงแห่งการปล่อยวาง
by ความฝัน
การร่วงหล่นและบุบสลายของบางสิ่งอย่างในชีวิตเรา ช่างเป็นเรื่องที่แสนธรรมดาสามัญมากๆ…
แต่เพราะทุกอย่างเป็นเช่นนั้น เพราะว่าต้นไม้ไม่เคยรั้งขอให้ใบไม้คงเขียวขจีไปตลอด เมฆไม่เคยลอยค้างนานเกินไปบนท้องฟ้า เราเองก็เหมือนกันที่บางครั้งต้องปล่อยบางอย่างไป และรักษาไว้เท่าที่เราสามารถจะดูแลได้ ทุกสิ่งจึงเปลี่ยนผ่านไม่ใช่เพราะมันดับสูญหาย แต่เพียงเพื่อให้เราได้ชื่นชมความสวยงามของสิ่งใหม่ๆที่กำลังจะเกิดขึ้น
ดังนั้น เมื่อฤดูของการปล่อยวางเดินทางมาถึงหัวใจ การปล่อยบางสิ่งไป ช่วยทำให้พบวันพรุ่งนี้ที่ดีกว่าเดิม
Autumn
by Once
ความรักอาจหมายถึง… การรักใครสักคน การรักตัวเองอย่างดีที่สุด การรักษาสุขภาพ การทะนุถนอมวันเวลา การซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกตัวเอง ความรักมันปกติธรรมดาซึ่งอาจเกิดขึ้นแล้วหรือยังรอคอยเวลาที่เหมาะสม และแม้บางทีความรู้สึกรัก อาจเหมือนจะฆ่าเราให้ตาย แต่สุดท้ายเราจะรอดมาได้ในรูปแบบที่น่าสนใจ ไม่ต่างอะไรกับเรื่องราวของ Tom Hansen และ Summer หรือ Dave และ Greta หรือแม้แต่ Sebastian Wilder และ Mia Dolan เอ่อ… และอาจไม่ต่างกับ Elio Perlman และ Oliver
เธอมีสิทธิที่จะออกแบบและเลือกเพลงประกอบชีวิตได้อย่างอิสระ แต่ในขณะเดียวกัน เธออาจต้องอนุญาตให้เธอและเขาออกแบบร่วมกัน หากนั้นคือความรู้สึกรัก (หรือไม่รัก) ระหว่างคนสองคน (อย่าได้ริเริ่มที่จะทะนุถนอมความรัก หรือละเลงความเดือดเนื้อร้อนใจอยู่ฝ่ายเดียวเลย ท้ายที่สุดมันจะล่มสลายไม่มีชิ้นดี)
แน่นอนว่าการที่เธอรักใครสักคน คือ ความเสี่ยงอย่างหนึ่งในชีวิต แต่เธอ… ผู้คนนั้นหลากหลายและมีประสบการณ์ที่แตกต่าง คนที่เธอไม่เคยพบเจอยังมีอยู่มาก คนที่เข้าใจภาษาและท่าทางของเธอยังคงมีอยู่ ความสัมพันธ์ที่ไม่ซับซ้อน (มากนัก) ยังมีอยู่บนโลกใบนี้ “เธอจะได้พบ Autumn ของตัวเอง หลังจากที่ Summer ได้ผ่านพ้นไป…”
Love may mean… loving someone, loving oneself the best you can, getting healthy, being punctual, being honest with your own feelings. Love can be ordinary, it might have happened or is waiting for the right moment. Sometimes, feeling love may seem to kill us, but in the end, we survive in an intriguing way, no different from the stories of Tom Hansen and Summer or Dave and Greta or even Sebastian Wilder and Mia Dolan… or maybe even Elio Perlman and Oliver.
You have the right to design and choose the soundtrack of your life freely, but at the same time, you may have to allow you and him to design it together if it is a feeling of love (or not) between two people (Please do not try to preserve love or suppress feelings unilaterally, in the end, it will collapse into dust).
Certainly, loving someone is a risk in life, but you…people are diverse and have different experiences. There are still many people you haven’t met, and people who understand your language and gestures are still out there. Uncomplicated relationships (too much) still exist in this world. “You will find your Autumn after Summer has passed…”